Gorzkie ogórki
Najczęstszą przyczyną występowania goryczy w ogórkach są błędy popełniane w warunkach ich uprawy. Gorycz ogórków związana jest z zaburzeniami podczas ich wzrostu, wywołana dużymi wahaniami temperatury, nieodpowiednim podlewaniem, suszą, niską wilgotnością powietrza, zbyt intensywnym nasłonecznieniem po okresie pochmurnej pogody a także przenawożeniem, zwłaszcza azotem. Dla ogórków najważniejsze jest ciepło i bardzo żyzna, próchnicza gleba. Jeśli chcemy je posiać pod gołym niebem, to trzeba wybrać miejsce nasłonecznione, ale osłonięte. Są wrażliwe na wahania temperatury zarówno pod ziemią, jak i na powierzchni. Może im zaszkodzić nie tylko spadek temperatury, ale nawet przelotny chłodniejszy wiatr. Dlatego zagonki dobrze jest osłonić rzędem wyższych warzyw, krzewów itp.
Puste przestrzenie
ogórków
Puste przestrzenie ogórków w środku najczęściej ujawniają się dopiero po ich zakwaszeniu. Dlaczego tak się dzieje? Otóż skłonność do tego objawu może być cechą odmianową, ale dotyczy ona przeważnie odmian starszych, gdyż u odmian nowej generacji cecha ta została wyeliminowana. Puste przestrzenie mogą się tworzyć z różnych innych przyczyn. Jedną z nich może być zbytnie przenawożenie roślin azotem. Inna przyczyna może dotyczyć niedostatecznej wilgotności gleby podczas wzrostu i owocowania roślin, a więc zbytnie przesuszenie w wyniku zaniechania systematycznego podlewania podczas braku opadów atmosferycznych. I wreszcie przetrzymywanie ogórków 3-4 dni w temperaturze około 200C. Czasami wystarczy, by poleżały w pełnym słońcu przez kilka godzin i to może być przyczyną późniejszego tworzenia się w owocach pustych przestrzeni. Ogórki można przechowywać nawet przez 10 dni, ale tylko w temperaturze około 120C i przy bardzo dużej wilgotności powietrza. W niższej temperaturze na owocach szybko tworzą się szkliste a potem gnijące plamy. Przechowywane ogórki mogą być wykorzystywane tylko na bieżąco. Nie powinno się przeznaczać ich na przetwory.
Zbiór owoców
Kiedy ogórki zaczną dojrzewać, trzeba je systematycznie zbierać, przynajmniej co drugi dzień a odmiany intensywnie rosnące nawet codziennie. Zbyt długo pozostawione na grządce tracą smak, a rozrastająca się komora z nasion obciąża całą roślinę, która zwalnia tempo owocowania. W wyniku rzadkiego zbierania ogórków zostaje zahamowane ich kwitnienie, a tym samym dalsze owocowanie znacznie ograniczone. Częste zrywanie pomoże im owocować dłużej. Ogórek jest delikatną rośliną i wymaga delikatnego traktowania. Trzeba uważać, by podczas odchwaszczania nie naruszyć płytkiego systemu korzeniowego. Ziemia powinna być zawsze wilgotna, ale korzenie nie mogą zamakać. W utrzymaniu wilgoci w glebie może pomóc czarna folia rozłożona między rządkami, która jednocześnie chroni zagon przed chwastami, a także umożliwia zbieranie czystych owoców. Najlepsza pora zbioru ogórków to rano lub wieczór i jeśli to możliwe najlepiej w dni pochmurne. Ogórków nie powinno się zbierać w czasie deszczu ani podczas upałów. Owoce przeznaczone na przetwory najlepiej przerobić bezpośrednio po zbiorze. Pierwsze zebrane ogórki powinniśmy przeznaczyć do bezpośredniej konsumpcji. Na przetwory przeznaczajmy te z późniejszych zbiorów.
Jak zapobiegać
chorobom ogórka?
Najczęstrzą przyczyną niepowodzeń w uprawie ogórków są takie choroby jak: zgorzel atakująca siewki ogórka i prowadząca do zamierania całych roślin; kanciasta plamistość ogórka powodowana przez bakterie; antarknoza pojawiająca się w nieco późniejszym okresie wegetacji; mączniak rzekomy stanowiący jak dotąd największe zagrożenie dla ogórka oraz furazjozy spowodowane najczęściej wynikiem uprawiania ogórków przez kilka lat po sobie w tym samym miejscu. Grzyby będące sprawcami furazjoz dość trwale zakażają podłoże i po kilku latach uprawy w tym samym miejscu ogórki mogą gwałtownie i trwale więdnąć pomimo ich podlewania.
Aby się ustrzec najczęściej spotykanych chorób ogórka, często wystarczy stosowanie prostych metod profilaktyki. Należy przede wszystkim wysiewać nasiona odmian odpornych na mączniaka rzekomego oraz bakteryjną plamistość, zaprawione lub zaprawiać je na sucho samemu. W płodozmianie uwzględnić co najmniej 2-3 letnią przerwę w uprawie dyniowatych. Gdy wystąpią objawy choroby, należy jak najszybciej usuwać całe chore rośliny. Nie prowadzić prac pielęgnacyjnych wczesnym rankiem i podczas pochmurnej pogody, gdy rośliny są wilgotne, a na liściach pozostaje rosa. Można rośliny podlewać odwarem ze skrzypu polnego, roztworem wodnym z mlekiem (1 l mleka, 10 l wody) albo w ostateczności zastosować oprysk preparatami chemicznymi, jak np. Miedzian, Bravo, Penncozeb.
Stanisław Stefanowicz
POLECAM KURKI NA SZYBKO
Skład: 0,5 kg świeżych kurek, 2 łyżki masła, 1-2 cebule średniej wielkości, natka pietruszki, sól i pieprz do smaku.
Świeże kurki najlepiej oczyścić i przetrzeć wilgotną ściereczką (grzybów nie powinno się myć). Większe kurki przekroić na pół. Smażyć na maśle około 15 minut. Po 10 minutach dodać posiekaną cebulę i natkę pietruszki, doprawić solą i pieprzem. Podawać ze świeżym chrupiącym pieczywem.